Η αυτολύπηση ως ιδεολογία

Δέκα ημέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ενώ η Αθήνα είχε ήδη υποστεί μία ανυπολόγιστη (και, όπως φάνηκε εντέλει, μακροπρόθεσμη) καταστροφή, και ενώ οι ταραχές και τα επεισόδια εξαπλώνονταν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, είχα κάνει την εκτίμηση ότι, παρά τις δομικές παθογένειες του ελληνικού κράτους και τη διαφαινόμενη κρίση σε τομείς όπως η οικονομία ή η παιδεία, η απάντηση στο «τι ακριβώς συνέβη» ήταν σχετικά άπλη: η Ελλάδα ήταν ακυβέρνητη. Οι αρμόδιοι υπουργοί, οι Αρχές του κράτους, είχαν αποφασίσει να αφήσουν το κέντρο της Αθήνας στο έλεος όσων για οποιονδήποτε λόγο ήθελαν να καταστρέψουν, να κλέψουν, να κάψουν. 

Σε αντίθεση με σύνθετες κοινωνιολογικές αναλύσεις που αιτιολογούσαν (και συχνά δικαιολογούσαν) τις ταραχές ως αποτέλεσμα ανεργίας, συστημικής διαφθοράς, εγκατάλειψης της νέας γενιάς, κρίσης αξιών κλπ. —και χωρίς σε καμία περίπτωση να αντικρούω την ύπαρξη τέτοιων προβλημάτων—, θεωρούσα και θεωρώ ότι ο Δεκέμβριος του 2008 σηματοδότησε την πλήρη κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού, ο οποίος είχε ήδη αφεθεί σε καθεστώς «αυτόματου πιλότου».

Δημοσκόπηση-σοκ για την κυβέρνηση και Άδωνι

Έρευνα ΠΑΜΑΚ για ΣΚΑΪ

Ακρως ενδιαφέροντα είναι τα στοιχεία που παρουσιάζονται στη δημοσκόπηση για την γενική οικονομική κατάσταση αλλά και την στάση των ψηφοφόρων έναντι της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι 8 στους 10 ερωτηθέντες εκτιμούν ότι η χώρα οδεύει σε λάθος κατεύθυνση ενώ και 6 στους 10 ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν το ίδιο.

Είστε ικανοποιημένος από τις επιδόσεις της κυβέρνησης;

Σύνολο ψηφοφόρων

Οχι 86%

Ναι 9,5%

Είναι νωρίς: 3%

Σύγκρουση πολιτισμών και το μακελειό στο Παρίσι

Τα πρόσφατα γεγονότα στο Παρίσι  μου θύμισαν το βιβλίο του Samuel Huntington: «Η σύγκρουση των πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης». Ξεκίνησε σαν άρθρο στο περιοδικό Foreign Affairs το 1993 και μετά επεκτάθηκε σε βιβλίο. Εκεί ο Χάντιγκτον, απαντώντας στο διάσημο βιβλίο του Φράνσις Φουκουγιάμα «Το Τέλος της Ιστορίας», ισχυριζόταν πως οι λόγοι σύγκρουσης και ρήξης δεν έχουν εκλείψει με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού (αυτή ήταν η θέση του Φουκουγιάμα που ονειρευόταν μία αιώνια ειρήνη). Αντίθετα, έλεγε ο Χαντινγκτον, οι αντιθέσεις τώρα έχουν εστιαστεί στις πολιτισμικές διαφορές.

Κατά τον Χάντιγκτον υπάρχουν στην Γή εννέα πολιτισμοί με βασικές αντιθέσεις μεταξύ τους: Δυτικός, Ορθόδοξος, Ισλαμικός, Αφρικανικός, Λατινο-αμερικανικός, Σινικός, Ινδουιστικός, Βουδιστικός και Ιαπωνικός. Η συνύπαρξή τους είναι δύσκολη, αν όχι ασυμβίβαστη.

Ο αντι-Τσίπρας υπάρχει: είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος

Από τις  πρώτες συνεδριάσεις της νέας Βουλής προέκυψαν δυο διαπιστώσεις. Πρώτη: τα  κόμματα της αντιπολίτευσης  αναζητούν μεταξύ των επικεφαλής τους κάποιον να αντιμετωπίσει στην πολιτική αντιπαράθεση, ιδίως εντός του Κοινοβουλίου, τον Αλέξη Τσίπρα. Δεύτερη: αυτός πολιτικός αρχηγός δεν υπάρχει. Ούτε μπορεί να βρεθεί στις γραμμές της ΝΔ, όποιος  και αν αναδειχθεί αρχηγός στη ΝΔ– εκτός αν αναλάμβανε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, που δεν προβλέπεται.

Ούτε οι επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού μπορούν να σταθούν απέναντί του. Συνεπώς ο Πρωθυπουργός μένει χωρίς αντίπαλο και καθώς δεν έχει μπροστά του εκλογικά εμπόδια ως το τέλος της τετραετίας μόνο από το εσωτερικό του κόμματός του κινδυνεύει. Η αντιπολίτευση δεν διαθέτει ηγέτες να τον αντιμετωπίσουν.

Τι πρέπει να ξέρεις για τον Απόστολο Τζιτζικώστα πριν πας στις κάλπες

Ήρθαν και οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, και ως καλός και ευσυνείδητος ψηφοφόρος, αποφάσισα κι εγώ να ενημερωθώ για τις τέσσερις επιλογές που έχουμε μπροστά μας ώστε να επιλέξω τον επόμενο Πρόεδρο και εν δυνάμει Πρωθυπουργό της χώρας που με αντιπροσωπεύει περισσότερο. Για τους Γεωργιάδη, Μεϊμαράκη και Μητσοτάκη είχα ήδη σχετικά συνολική άποψη, μιας και οι τρεις έχουν εκτεθεί εκτενώς εδώ και πολύ καιρό στη δημόσια ζωή. Αντίθετα, για τον κύριο Τζιτζικώστα ομολογουμένως δεν ήξερα πολλά. Άκουσα τις σύντομες δηλώσεις του και διάβασα την αρθρογραφία που τον παρουσίαζε ως τον αντισυστημικό υποψήφιο που θα ξεφορτωθεί τις βαρονίες και τους παλιούς πολιτικούς. Από την προηγούμενη δράση του ως Περιφερειάρχη μόνο ένα περιστατικό για άνοιγμά του στη Χρυσή Αυγή θυμόμουν, χωρίς να είχα συγκρατήσει λεπτομέρειες. Έκατσα λοιπόν να ψάξω πληροφορίες, ξεκινώντας από το επίσημο βιογραφικό του.

Όσα πρέπει να ξέρεις για το πόσο το πόσο κοντά φτάσαμε στην έξοδο από τον πολιτισμένο κόσμο

Tα σχέδια και τα σενάρια που επεξεργάζονταν οι διάφορες ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ για ρήξη με τους εταίρους ήταν σε γνώση του κ. Τσίπρα.

Στα μέσα του περασμένου Μαΐου στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, συγκαλείται ευρεία μυστική σύσκεψη στην οποία έχουν κληθεί να συμμετάσχουν εκπρόσωποι μιας σειράς υπουργείων. Αντικείμενο της σύσκεψης είναι να διαπιστωθούν οι «αντοχές» της χώρας σε μια ενδεχόμενη οριστική ρήξη με τους εταίρους, που θα συνεπαγόταν άμεση διακοπή κάθε μορφής χρηματοδότησης και, πιθανότατα, υποχρέωση εξόδου από το ευρώ. Η κυβερνητική ηγεσία έβλεπε να εξαντλούνται τα όποια αποθέματα διέθετε η χώρα και ήδη ετοιμαζόταν, λόγω αδυναμίας πληρωμής, να καταθέσει προς το ΔΝΤ αίτημα για ομαδοποίηση των πληρωμών του Ιουνίου και μετάθεσή τους προς το τέλος του μήνα.

Την ίδια στιγμή, στα κομματικά όργανα επικρατούσε αναβρασμός. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως υποστηρικτές της σκληρής γραμμής στη διαπραγμάτευση, ζητούσαν να πληροφορηθούν ποια προετοιμασία έχει γίνει ώστε η χώρα να μπορεί να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ρήξης. Αυτό που ζητούσαν να μάθουν ήταν το λεγόμενο plan Β σε ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από το ευρώ. Η σταθερή απάντηση της κυβερνητικής ηγεσίας ήταν ότι είχε γίνει προεργασία και ότι δεν μπορούν να αποκαλυφθούν όλες οι λεπτομέρειες. Στη σύσκεψη του κ. Δραγασάκη αξιολογήθηκε το βάθος της προετοιμασίας και οι αντοχές της κυβέρνησης σε τομείς-κλειδιά, όπως η επάρκεια σε ενέργεια, σε τρόφιμα, σε φάρμακα, αλλά και οι δυνατότητες για εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.

Ρωσία, Κίνα, Ιράν

Η Αθήνα είχε στραφεί, όπως άλλωστε ο ίδιος ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει, προς Ρωσία, Κίνα και Ιράν για να διερευνήσει τις δυνατότητες συνδρομής. Περισσότερα στοιχεία έχουν δημοσιοποιηθεί αναφορικά με την προσέγγιση με τη Μόσχα. Εκεί η Αθήνα διεκδίκησε περίπου 5 δισ. ευρώ, τα οποία θα παρέχονταν ως προκαταβολή μελλοντικών κερδών και ως τμήμα της επένδυσης για την προέκταση σε ελληνικό έδαφος του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου Turkish Stream. Τα χρήματα αυτά δεν ήρθαν ποτέ, καθώς η προοπτική κατασκευής του αγωγού παραμένει μέχρι σήμερα θολή, ενώ, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στην Αθήνα είχε διαμηνυθεί ότι η Μόσχα δεν ήταν διατεθειμένη να λειτουργήσει συγκρουσιακά σε σχέση με την Ε.Ε. αθροίζοντας ακόμα ένα «αγκάθι» στις μεταξύ τους σχέσεις.

Αυτοί που μισούν τους ικανούς

Κ​​άποιος σημαντικός Ευρωπαίος ηγέτης ομολόγησε πρόσφατα: «Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Η χώρα μοιάζει να έχει μια δική της εσωτερική λογική, οπότε ας περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί στην επόμενη φάση». Αλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Ας μην ξεχνάμε πως ορισμένοι, όπως ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ασχολούνται με το ελληνικό ζήτημα ανελλιπώς από το 2009.

Υπάρχουν βεβαίως και οι ελληνοσκεπτικιστές, με προεξάρχοντα τον κ. Σόιμπλε, που θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στην καρδιά της Ε.Ε., στην Ευρωζώνη. Ολοι αυτοί, άλλοι με σκεπτικισμό και άλλοι με μια χαιρέκακη προσμονή μιας δικής μας αποτυχίας, μας περιμένουν «στη γωνία» περί το τέλος του χρόνου. Τότε θα φανεί κατά πόσον η επόμενη αξιολόγηση μπορεί να ολοκληρωθεί, έστω και με κάποιες εκπτώσεις, και το αν η χώρα έχει μπροστά της έναν σχετικά προβλέψιμο και σταθερό πολιτικό ορίζοντα. Δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση, όποιος και αν κερδίσει.

Θα πρέπει κατ’ αρχήν να βγάλουμε από το μυαλό μας κάθε πολιτικό τερτίπι, κάθε πιθανή περιπέτεια. Δεν έχουμε τον χρόνο, τα περιθώρια, την πολυτέλεια να αφήσουμε οιονδήποτε να μας ξαναπάει σε εκλογές ή στην ακυβερνησία. Οποιος το ξαναδοκιμάσει θα είναι εγκληματίας και θα δείχνει ότι νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του, και ίσως το κόμμα του. Τίποτε άλλο.

Αντιμετωπίζω με πολύ μεγάλη καχυποψία όλους εκείνους που εχθρεύονται με πάθος την αξιοποίηση και μη πολιτικών προσώπων σε καίριες θέσεις. Εχουν, βεβαίως, πείσει ένα μέρος της κοινής γνώμης ότι οι κακοί δανειστές, η διαπλοκή και ο Μαμμωνάς θέλουν τέτοιους ανθρώπους στην κυβέρνηση για να κάνουν το κέφι τους. Η εμπειρία έχει όμως δείξει ότι πίσω από αυτό το πάθος κρύβονται κομματικά ανθρωπάκια διαφόρων αποχρώσεων, τα οποία νιώθουν ανασφάλεια όταν καλούνται να συγκριθούν με καταξιωμένους ανθρώπους. Φάνηκε αυτό με την υπηρεσιακή κυβέρνηση. Επτά μήνες αφασίας, ατέλειωτων κομματικών «συλλογικών» συζητήσεων, παντελούς έλλειψης διοικητικής ικανότητας άφησαν καίρια ζητήματα άλυτα. Ηλθαν μετά μερικοί άνθρωποι, που χωρίς να είναι σούπερμαν, έκαναν μεγάλη πρόοδο στην επίλυσή τους.

Υπάρχει χώρος για όλους σε μια καλή κυβέρνηση, και για τους άξιους αυτής της οικουμενικής, άσχετα από το αν είναι καραμανλικοί, σημιτικοί, είτε προέρχονται από τη ΔΗΜΑΡ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρετε ποιος μισεί και απεχθάνεται περισσότερο τους ικανούς κάθε κόμματος; Το ίδιο τους το κόμμα. Είτε γιατί λένε όχι στα ρουσφέτια είτε γιατί τα κομματικά ανθρωπάκια νιώθουν μπροστά τους αυτό που είναι στην πραγματικότητα, ανεπαρκείς «νάνοι».

Αν δεν ξεπεράσουμε γρήγορα αυτό το πρόβλημα και δεν στελεχώσουμε την κυβέρνηση και το κράτος με ό,τι καλύτερο έχουμε, θα κινδυνέψουμε πολύ σύντομα να «πνιγούμε» πάλι. Αυτά που περιμένουν την επόμενη κυβέρνηση είναι εξόχως περίπλοκα, απαιτητικά και μεγάλα. Από την κρίση με τους πρόσφυγες και μετανάστες μέχρι την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την αξιολόγηση, ο δρόμος είναι γεμάτος αγκάθια.

Η χώρα έχει πολλούς καλούς και ικανούς ανθρώπους. Δεν είμαστε ούτε καθυστερημένος λαός ούτε τεμπέληδες εκ φύσεως, όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι Βόρειοι. Στο κράτος υπάρχει ένα στρώμα φιλότιμων, εργατικών (και κακοπληρωμένων) υπαλλήλων, που έχουν κουβαλήσει τη χώρα στην πλάτη τους σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Δώστε στον Ελληνα στόχους, κανόνες και όραμα, και μπορεί να κάνει θαύματα. Το καλό είναι ότι έχουμε μπει σε ράγες που είναι γερές και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ζιγκ ζαγκ. Το κακό είναι ότι το τρένο το οδήγησε ένας εντελώς άπειρος μηχανοδηγός, με ένα τρελό και χαοτικό πλήρωμα. Είμαστε όμως στις ράγες, δεν πέσαμε στον γκρεμό και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επόμενο στοίχημα; Να διαψεύσουμε αυτούς που περιμένουν στην πρώτη επικίνδυνη στροφή για να πουν με ύφος: «Αντε πάλι αυτοί εκεί κάτω...».

Αλέξης Παπαχελάς

Το ηχητικό απόσπασμα της παραδοχής του Βαρουφάκη οτι είχε εξουσιοδοτήσει και κάνει το "χακάρισμα" του Taxis


Στη δημοσιότητα με την έγκριση του τέως υπουργού Οικονομικών το ηχητικό ντοκουμέντο διάρκειας 23 λεπτών, στο οποίο ο Βαρουφάκης αποκαλύπτει σε εκπροσώπους hedge funds το «plan B» του για τη δημιουργία παράλληλου τραπεζικού συστήματος, ως απάντηση στην τραπεζική αργία και τα «capital controls»
Το επίμαχο ηχητικό απόσπασμα από την τηλεδιάσκεψη του τέως υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, με hedge funds, για το οποίο η «Καθημερινή» έγραψε την Κυριακή ότι αποκαλύπτει πως ο κ. Βαρουφάκης είχε μιλήσει για σχέδιο «χακαρίσματος» των ΑΦΜ και δημιουργίας ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος, που θα μπορούσε να οδηγήσει στη δραχμή, δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από το φόρουμ OMFIF, με την άδεια του κ. Βαρουφάκη.

Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος έκοψε την Ελλάδα σε πέντε κομμάτια.

Βλέπει κανείς τη σύσταση της Βουλής και το τι συμβαίνει εκεί μέσα και καταλαβαίνει ότι ζούμε: 1) σε ενδιαφέροντες καιρούς και 2) σε μια χώρα που βρίσκεται σε συλλογική πολιτική παράκρουση.

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το πολιτικό μας σύστημα από τη χρεοκοπία του 2010 και μετά, είναι το ότι οι πολιτικοί σχηματισμοί που προϋπήρχαν της κρίσης δεν εκπροσωπούν καθόλου τις πολιτικές και κοινωνικές ομάδες που διαμορφώθηκαν μετά. Αυτό που άλλαξε τότε δεν ήταν μια ιδεολογική ή πολιτική στροφή –απλά τελείωσαν τα λεφτά.

Όλα όσα σας κρύβουν: Tο μυστικό σχέδιο για τη δραχμή - Το ραντεβού στο Κολωνάκι, ο καβγάς στο Μαξίμου

Eίναι λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 25ης Iανουαρίου σε ένα πολυτελές εστιατόριο του Kολωνακίου. Oι θαμώνες, όπως και όλοι οι Eλληνες, συζητούν για τις πολιτικές εξελίξεις και τη διαφαινόμενη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού με την έλευση του ΣYPIZA.

Mεταξύ της εκλεκτής πελατείας σε ένα τραπέζι κάθεται ο Γιάνης Bαρουφάκης μαζί με κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος. Tότε ο πρώην υπουργός Oικονομικών είναι μεν διάσημος, με την ευγενική χορηγία των τηλεπαράθυρων που τον φιλοξενούν εν είδει «προφήτη της οικονομίας» και... σπουδαίου οικονομολόγου, του οποίου οι θεωρίες πουλάνε στη λαϊκή κατανάλωση, αλλά δεν είναι ο... σταρ της πολιτικής που έγινε μέσα στους επόμενους έξι μήνες.

O κ. Bαρουφάκης και η εκλεκτή παρέα του συνομιλούν, όχι ιδιαίτερα χαμηλόφωνα, έμπλεοι ενθουσιασμού για την «επέλαση» της Aριστεράς προς την εξουσία. Kατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους αναλύουν και το οικονομικό πρόγραμμα του ΣYPIZA, αλλά και πώς θα αντιμετωπίσουν τη διαφαινόμενη σύγκρουση με τους δανειστές.