Βέβαιος θάνατος ή δύσκολη προσαρμογή, Τι σημαίνει μια επιστροφή στη δραχμή

Δεν θα συζητήσω τα προφανή. Αν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος είναι «όχι» δεν θα υπάρξει καμιά  διαπραγμάτευση. Η παροχή ρευστότητας προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα διακοπεί τελείως και θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε το ευρώ και –πιθανότατα- την ΕΕ. Η ευρωζώνη θα έχει απλώς απαλλαγεί από την ευθύνη να μας δώσει την τελική σπρωξιά. Δεν ξέρω τι θα πει τότε ο κ. Τσίπρας στους τελευταίους αφελείς που πίστεψαν την διαβεβαίωσή του ότι το «όχι» θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας. Είμαι βέβαιος ότι θα επιχειρήσει να ρίξει το φταίξιμο στους ξένους και τους ντόπιους «πράκτορές» τους. Δεν θα του «βγει». Εάν, τρέχοντας με χίλια, στουκάρεις το αυτοκίνητό σου στο ντουβάρι φταις εσύ, όχι το ντουβάρι. Το ντουβάρι είναι εκεί. Εσύ οφείλεις να μην είσαι αόμματος, να μην είσαι χαζός και να μην νομίζεις ότι το ντουβάρι είναι χάρτινο. Σε κάθε περίπτωση τι θα πει ο κ. Τσίπρας στους αφελείς είναι δικό του θέμα. Το δικό μου θέμα εδώ είναι να περιγράψω τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή.

Φάση πρώτη: Σιβηρία.

Η μετάβαση από ένα νόμισμα σε ένα άλλο δε γίνεται σε μια μέρα. Δεν πρόκειται απλώς για την εκτύπωση νέων χαρτονομισμάτων. Τα λογισμικά συστήματα επιχειρήσεων και κράτους (του ελληνικού κράτους) πρέπει να αλλάξουν και ένα νέο σύστημα πληρωμών να εγκαθιδρυθεί. Όλα αυτά θα γίνονται σε συνθήκες πανικού με τις τράπεζες χρεοκοπημένες και χρήζουσες επείγουσας ανακεφαλαιοποίησης. Δεν ξέρω πόσους μήνες θα πάρει αυτή η διαδικασία (η προετοιμασία της κυκλοφορίας του ευρώ πήρε τουλάχιστον δυο χρόνια). Στη διάρκειά της όμως η χώρα δεν θα έχει λειτουργούν νόμισμα (το παλιό θα σπανίζει και θα αποθησαυρίζεται ενώ το καινούργιο δε θα μπορεί να κάνει τη δουλειά του) και η πίστωση θα είναι παράλυτη.

Θα ονομάσω τη αυτή τη μεταβατική φάση Σιβηρία. Μια πρόγευσή της πήραμε τις τελευταίες ημέρες αλλά αυτά που είδαμε είναι μόνο ο προθάλαμος. Δεν μπήκαμε ούτε στο χόλ ακόμη. Στη διάρκεια της φάσης της Σιβηρίας οι πάντες θα «κάθονται» πάνω στα λιγοστά ευρώ τους και θα αγοράζουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Η ζήτηση και συνεπώς ο τζίρος των επιχειρήσεων θα καταρρεύσει. Κανένας δεν θα πληρώνει κανέναν, ούτε μισθούς ούτε προμηθευτές ούτε χρέη ούτε φόρους. Λόγω έλλειψης ρευστού οι επιχειρήσεις θα αδυνατούν να εισάγουν πρώτες ύλες και είδη πρώτης ανάγκης. Επιχειρήσεις θα κλείνουν με ταχύτερο ρυθμό από ποτέ. Τα συναλλακτικά ήθη (όσα απομένουν ακόμη) θα διαβρωθούν με μόνιμο τρόπο. Τα αποτελέσματα θα είναι τα εξής: α) η οικονομία θα μπει σε νέα πελώρια ύφεση. β) η ανεργία θα εκτοξευθεί στα ουράνια γ) ο αποπληθωρισμός μισθών και τιμών θα βαθύνει και άλλο. Κανείς δεν ξέρει το μέγεθός των επιπτώσεων αυτών. Θα είναι πάντως μεγάλες. 

Η μεταβατική φάση προς το νέο νόμισμα θα είναι τρομακτική. Σε αυτήν όμως ποντάρουν οι σταλινικοί του ΣΥΡΙΖΑ. Η κατάρρευση του πιστωτικού συστήματος και μιας σειράς επιχειρήσεων θα επιτρέψει τη δωρεάν κρατικοποίηση ενός γιγαντιαίου κομματιού της οικονομίας. Αυτός είναι ο στόχος. Για ένα λάτρη της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας που δεν έχει μάθει τίποτε για την τύχη της τα τελευταία 25 χρόνια, τα δεινά που θα προκύψουν είναι αναγκαία κακά. Εκείνο που έχει σημασία γι’ αυτόν είναι η κρατικοποίηση της οικονομίας και η χειραγώγηση του κόσμου μέσω του ότι το κράτος θα είναι ο κυρίαρχος εργοδότης. Το γιατί κάποιος μπορεί σήμερα να πιστεύει ότι μια κρατικοποιημένη οικονομία είναι ο παράδεισος για τον οποίο αξίζει κάθε θυσία είναι ερώτημα που αδυνατώ να απαντήσω. Το θέμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά λαϊκή εντολή για κάτι τέτοιο.

Φάση δεύτερη: Σαχάρα.

Όταν τεθεί σε κανονική κυκλοφορία η νέα δραχμή θα μετακομίσουμε γρήγορα από τη Σιβηρία στη Σαχάρα. Κανείς δεν περιμένει μικρότερη από 50% υποτίμηση της δραχμής. Αυτό σημαίνει ακαριαίο διπλασιασμό των τιμών των εισαγομένων προϊόντων που φυσικά περιλαμβάνουν και καύσιμα, πρώτες ύλες, ημικατεργασμένα προϊόντα, τρόφιμα, φάρμακα κλπ. Άρα, θα έχουμε αύξηση του κόστους παραγωγής και του κόστους ζωής. Αυτά που στην προηγούμενη φάση ήταν απλησίαστα λόγω έλλειψης ρευστού θα είναι τώρα πανάκριβα. Για τις εναπομένουσες επιχειρήσεις θα είναι όρος επιβίωσης να περάσουν έστω και μερικώς τις αυξήσεις του κόστους στις τιμές τους. Άρα, η αύξηση του κόστους ζωής θα είναι γενικευμένη. Το 2012 το ΔΝΤ υπολόγιζε αύξηση του τιμαρίθμου κατά 35% στην περίπτωση μιας υποτίμησης τέτοιου μεγέθους. Ακόμη και αν η αύξηση είναι μικρότερη η μείωση των αποδοχών της μισθωτής εργασίας σε όρους αγοραστικής δύναμης θα είναι ανάλογη με τις συνολικές απώλειες των τελευταίων 5 ετών. Πιθανότατα, θα επιβληθούν ελέγχοι τιμών (καύσιμα και είδη πρώτης ανάγκης με δελτίο;). Εις μάτην. Απλώς θα σπρώξουν την αύξηση του κόστους ζωής στη μαύρη αγορά.

Η υποτίμηση θα φέρει και άλλο πρόβλημα. Πολλές επιχειρήσεις έχουν χρέη στο εξωτερικό που δεν είναι μετατρέψιμα σε δραχμές. Η εξυπηρέτηση και η αποπληρωμή των χρεών αυτών θα είναι δυσβάστακτη. Πολλές από τις επιχειρήσεις αυτές θα κλείσουν. Άλλες θα είναι ζόμπις, χρεοκοπημένες έξω, ημιθανείς μέσα. Καμιά τους δεν θα μπορεί να κάνει συναλλαγές με το εξωτερικό. Γενικά για τον απλό κόσμο θα υπάρχουν λίγες επαφές με τον έξω κόσμο. Όσον δε αφορά το δημόσιο χρέος ας μην έχουμε αυταπάτες. Δημόσιο χρέος δεν διαγράφεται επειδή μια χώρα δήλωσε ότι δεν πληρώνει. Τα λεφτά αυτά θα εξακολουθούμε να τα χρωστάμε και κάποτε θα αναγκαστούμε να κάνουμε έναν διακανονισμό με τους δανειστές μας.

Στο αρχικό στάδιο η υποτίμηση θα κάνει την Ελλάδα φθηνή χώρα και θα δώσει στην εγχώρια παραγωγή ευκαιρία επέκτασης στην εγχώρια αγορά. Ξεκινώντας από πολύ χαμηλότερη αφετηρία από ότι σήμερα κάποια ανάκαμψη στη φάση της Σαχάρας πρέπει να αναμένεται. Δεν περιμένω τίποτε το εντυπωσιακό όμως στο αρχικό στάδιο. Η ελληνική οικονομία κυριαρχείται από μη εμπορεύσιμες υπηρεσίες και οι τομείς των εμπορευσίμων προϊόντων είναι πολύ ασθενικοί για να σύρουν βραχυχρονίως την οικονομία πίσω τους. Ακόμη χειρότερα, μεγάλο μέρος των τομέων αυτών βασίζεται σε εισαγόμενες πρώτες ύλες και ημικατεργασμένα προϊόντα. Ειδικά, δεν περιμένω σημαντικές εξαγωγικές επιδόσεις. Στα τελευταία χρόνια υπήρξε μεγάλη εσωτερική υποτίμηση, το κόστος εργασίας μειώθηκε και η ανταγωνιστικότητα κόστους των εξαγωγικών μας προϊόντων βελτιώθηκε. Θα περίμενε κανείς δραματική αύξηση των εξαγωγών. Με εξαίρεση τον τουρισμό, η αύξηση ήταν από ασθενική ως ανύπαρκτη. Είναι φανερό ότι η μείωση του κόστους εργασίας δεν αρκεί από μόνη της. Η εξαγωγική βάση της οικονομίας είναι πολύ στενή και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής παραγωγής είναι μη ανταγωνιστικά.

Και ο τουρισμός; Τα εφιαλτικά φαινόμενα που περιέγραψα παραπάνω είναι δύσκολα συμβιβάσιμα με τη διατήρηση του νόμου και της τάξης στην Ελλάδα (είναι αμφίβολο αν είναι συμβατά με τη διατήρηση του κοινοβουλευτικού καθεστώτος). Σε συνθήκες έντονης ανομίας, περιορισμών στις τραπεζικές συναλλαγές και ελλείψεων προϊόντων είναι δύσκολο να φανταστώ ότι η Ελλάδα θα είναι ελκυστικός τουριστικός προορισμός όσο φτηνή και να είναι.

Κάποιοι ξένοι οικονομολόγοι συνιστούν έξοδο από το ευρώ και υποτίμηση, όχι γιατί διαφωνούν με τα παραπάνω αλλά γιατί ποντάρουν στις μεσοπρόθεσμες ευεργετικές επιπτώσεις της υποτίμησης. Δεν ξέρουν την Ελλάδα.

Μεσοπρόθεσμα, χάνουμε τη μπάλα.

Οι μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις της υποτίμησης εξαρτώνται από δυο ζωτικές προϋποθέσεις: α) ότι η ανάκαμψη δεν θα βουλιάξει σε μια πληθωριστική δίνη. Με άλλα λόγια η ισοτιμία της νέας δραχμής πρέπει γρήγορα να σταθεροποιηθεί και οι εγχώριες πληθωριστικές πιέσεις να χαλιναγωγηθούν. β) η υποτίμηση θα πυροδοτήσει ξένες και εγχώριες ιδιωτικές επενδύσεις.

Πρώτη προϋπόθεση. Στα χαρτιά είναι δυνατό να σχεδιαστεί ένα πρόγραμμα που να συνδυάζει μέτρα νομισματικής, δημοσιονομικής και εισοδηματικής πολιτικής και να «κλειδώνει» τις εναπομένουσες (μετά την πρώτη πληθωριστική έξαρση) ευεργετικές συνέπειες της υποτίμησης, να σταματάει τις περαιτέρω υποτιμητικές τάσεις, να εξασφαλίζει τα συναλλαγματικά αποθέματα που χρειάζονται και να μεταφέρει πόρους προς τις επενδύσεις και τις εξαγωγές. Η δοσολογία μπορεί να διαφέρει αλλά και οι τρείς βραχίονες της οικονομικής πολιτικής πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Το πρόβλημα είναι ότι η σημερινή Ελλάδα (και ιδιαίτερα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) δεν είναι σε θέση να κάνει τέτοια πράγματα. Ούτε οι ομάδες συμφερόντων που κυριαρχούν θα το επιτρέψουν ούτε το πολιτικό και μιντιακό σύστημα θα τα στηρίξει. Αν η Ελλάδα μπορούσε να φέρει σε πέρας μια τέτοια σταθεροποιητική προσπάθεια δεν θα ήταν στη θέση που είναι.

Ισχυρές ομάδες συμφερόντων στο δημόσιο τομέα και ιδιαίτερα στις ΔΕΚΟ θα ζητήσουν και θα επιτύχουν μεγάλες μισθολογικές αυξήσεις που θα υπερκαλύπτουν την αύξηση του κόστους ζωής. Οι αυξήσεις αυτές διαχεόμενες σε όλη την οικονομία θα ακυρώσουν γρήγορα τις ευνοϊκές επιπτώσεις της υποτίμησης,

Αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις καθώς και αθρόοι νέοι διορισμοί στο δημόσιο θα οδηγήσουν σε νέα δημοσιονομικά ελλείμματα. Αυτά θα χρηματοδοτούνται, κατ’ ανάγκη, με τύπωμα χρήματος γιατί για καιρό κανείς δεν θα δανείζει με λογικούς όρους το ελληνικό δημόσιο. Το αποτέλεσμα θα είναι νέα πληθωριστική έξαρση, αδυναμία σταθεροποίησης της ισοτιμίας της νέας δραχμής και εκτροπή πόρων από τις αναπτυξιακές προτεραιότητες. 

Γρήγορα η Ελλάδα θα μπεί σε ένα φαύλο κύκλο μισθών – τιμών και νέων υποτιμήσεων που το τέλος του δεν είναι ορατό.

Δεύτερη προϋπόθεση: τι θα γίνει με τις επενδύσεις; Σε μια χώρα με έντονη αστάθεια, προβλήματα νόμου και τάξης και με μια κυβέρνηση έντονα εχθρική προς την ιδιωτική πρωτοβουλία είναι ανόητο να περιμένει κανείς άνθηση των ιδιωτικών επενδύσεων. Οι ξένες επιχειρήσεις δεν θα μπουν σε ναρκοπέδιο. Οι έλληνες με μεγάλα κεφάλαια παρκαρισμένα στο εξωτερικό θα τα κρατήσουν εκεί που βρίσκονται και θα περιμένουν μέχρι να κατακαθήσει ο κουρνιαχτός. Αυτό θα πάρει χρόνια. Ας ξεχάσουμε τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της χώρας λοιπόν.

Αυτοί που νομίζουν ότι δεν έχουν τίποτε να χάσουν.

Κανένα Μνημόνιο δεν είναι τόσο εφιαλτικό όσο αυτά που περιέγραψα. Και όμως, υπάρχουν πολλοί νέοι, άνεργοι, χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι που νομίζουν ότι δεν έχουν τίποτε να χάσουν από την επιστροφή στη δραχμή. Κάνουν λάθος και θα χτυπούν το κεφάλι τους. Ένας άνεργος που βασίζεται σε επίδομα ανεργίας ή σε άλλα κοινωνικά βοηθήματα ή ένας χαμηλόμισθος εργαζόμενος θα δουν την πραγματική αξία των λιγοστών τους εισοδημάτων να εξατμίζεται από τον πυρακτωμένο ήλιο της αύξησης του κόστους ζωής. Και δεν δίνω πολλές πιθανότητες στον χαμηλόμισθο να κρατήσει τη δουλειά του. Όλοι αυτοί έχουν πολλά να χάσουν. Ακόμη περισσότερα έχουν να χάσουν οι νέοι. Οι προοπτικές τους να βρουν δουλειά θα είναι ακόμη πιο πενιχρές από σήμερα. Το χαρτζιλίκι από τους γονείς και τους παππούδες θα περικοπεί δραματικά γιατί και αυτοί θα είναι αφόρητα στριμωγμένοι. Και η απομόνωση της χώρας από την Ευρώπη θα περιορίσει τις δυνατότητές τους να βρουν διέξοδο στο εξωτερικό. Και ας μην ελπίζουν οι νέοι, οι άνεργοι και οι χαμηλόμισθοι ότι το «σύστημα» θα τους προστατέψει. Για το σύστημα, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι της γης οι κολασμένοι. Είναι οι τελευταίοι στην ουρά των μισθολογικών αυξήσεων. Όσο για τους νέους, το σύστημα των ελληνικών εργασιακών σχέσεων δεν υπάρχει για τους νέους. Υπάρχει για να φορτώνει τους πιτσιρικάδες στους γονείς τους και τις γυναίκες στους συζύγους τους. Υπάρχει για άλλους. Αυτοί θα πληρώσουν το «όχι» ακριβότερα απ’ όλους.

Το δίλημμα του δημοψηφίσματος είναι απλό: βέβαιος θάνατος ή η διατήρηση της δυνατότητας για μια δύσκολη προσαρμογή. Μόνο οι μανιακοί διαλέγουν τον βέβαιο θάνατο.

[1] Ο Χ. Ιορδάνογλου διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Το πρόβλημα είναι ότι ενώ για την Ελληνική αντίληψη της πραγματικότητας αυτή η αντιπαράθεση θα μπορούσε (και το εύχονται) να συνεχιζόταν στο διηνεκές, στην Ευρωπαική έχει περιορισμούς χρονοδιαγράμματος. Εαν ένα project δεν προχωρά , το εγκαταλείπουν και ασχολούνται με επόμενο έχοντας λάβει μέτρα για exit strategy. 

Σε ερώτηση για το αν είναι μεγαλύτερη η πιθανότητα της εξόδου μετά από την εκπνοή του προγράμματος, η Κριστίν Λαγκάρντ παρατήρησε ότι την ίδια ημέρα πρέπει να καταβάλει η Ελλάδα και τη δόση προς το ΔΝΤ. «Η δόση εκπνέει στις 30 Ιουνίου, 6 μ.μ. ώρα Ουάσιγκτον. Είναι χρήματα που οφείλονται στη διεθνή κοινότητα, ανάμεσά τους και σε ανθρώπους με χαμηλότερο επίπεδο ζωής από εκείνο στην Ελλάδα. Ελπίζω πολύ ότι η δόση θα καταβληθεί. Αν αυτό δεν γίνει, η Ελλάδα παραμένει μέλος του ΔΝΤ, θα έχει πρόσβαση σε τεχνική βοήθεια, αλλά δεν θα μπορώ πλέον να εκταμιεύσω προς όφελος της Ελλάδας, δεν θα έχει πλέον πρόσβαση σε χρηματοδότηση», τόνισε η κ. Λαγκάρντ και σημείωσε με νόημα «Είναι κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ».

To 2001 , εν μια νυκτί, οι τράπεζες της Αργεντινής έκλεισαν και οι καταθέσεις μετατράπηκαν σε πέσος , χάνοντας τη μισή αξία τους. Επακολούθησαν άλλα χειρότερα . Ευτυχώς όμως ο Αργεντίνικου λαός έζησε με αξιοπρέπεια .https://en.wikipedia.org/wiki/1998–2002_Argentine_great_depression

Λέμε ΝΑΙ στην  Ευρώπη, ΟΧΙ στους Λαϊκιστές και τους ψεύτες. Δες το Video 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ 35 ΕΤΩΝ

1. Τη δεκαετία του 80 και του 90 πήραμε τεράστιες επιδοτήσεις από την Ευρώπη για να εκσυγχρονίσουμε τις υποδομές μας, την παραγωγή, το κράτος, τις υπηρεσίες. Τις επιδοτήσεις αυτές τις κατασπαταλήσαμε παραμένοντας ένα κράτος με τεράστιο έλλειμα εμπορικού ισοζυγίου. Το 1999 στις δημοσκοπήσεις ήμασταν η πλεον φιλοευρωπαικη χώρα.
2. Θα είχαμε χρεωκοπήσει τότε αλλά ήρθε το ευρώ. Απο το 2000 λοιπόν μπορούσαμε να δανειζόμαστε με χαμηλά επιτόκια γερμανιας
3. Οι κυβερνήσεις προσέλαβαν 600χιλ στο δημοσιο, βγαζοντας 600 χιλ στη συνταξη. ταυτοχρονα σπαταλησαν ο,τι αλλο υπηρχε. Με τεχνάσματα έκρυψαν τα νούμερα αυτά απο δανειστές και ΕΕ.
4. το κόστος μισθών και συντάξεων ανέβηκε από 28 στα 48 δις μεσα σε 8 χρονια (2001- 2009) στα οποία ο πληθωρισμος ηταν πολυ μικρός εως μηδενικός
5. Aπο το 2009 τα ψεματα τελειωσαν ημασταν χρεωκοπημενοι. δεν μας δανειζουν οι αγορές με κανενα επιτοκιο και οι μισθοι μπαινουν εξαιτιας της ευρώπης. Εγινε το μεγαλυτερο χάρισμα χρεους (κουρεμα) στην ιστορια της ανθρωποτητας για την Ελλαδα. Μετεφεραν ολο το χρεος σχεδον μακρια απο ιδιωτες και το εδωσαν στις κυβερνησεις ιταλιας, ισπανιας, γερμανιας, γαλλιας οι οποιες το ρολαρουν με χαμηλοτατο επιτοκιο ωστε να μην σκασει στα μουτρα μας.
6. Mας ζητουν να σταματησουμε τις προωρες συνταξεις, να εκσυγχρονισουμε την οικονομια μας, να μαζεψουμε καποιους φορους και να σταματησουμε τη διαφθορα.
7. Αν τους εγκαταλειψουμε και βγουμε θα εχουμε μηδεν ακριβως δις στις τραπεζες. Δεν θα πληρωθουν ούτε συντάξεις, ούτε μισθοί, ούτε έμποροι σε κάποιο νόμισμα που θα έχει αξία. Θα μετακυλήσουμε σε ένα ανεξέλεγκτο ανθρωποφαγικό χάος και αν είμαστε άτυχοι σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς
8. Πρέπει να κάνουμε θυσίες, μεταρρυθμίσεις και να μείνουμε στη Δύση. Δεν είμαστε άλλος πλανήτης και δεν έχουμε καμία τύχη μόνοι μας. Δεν είναι θέμα δειλίας. Είναι θέμα εξέλιξης. Ο κόσμος μίκρυνε μας απειλούν όλους τα ίδια πράγματα. Δεν θα τα αντιμετωπίσουμε μόνοι μας. Γιατί δεν μπορούμε και γιατί δεν πρέπει.

ΣΥΓΝΩΜΗ

Ο Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης (ο πρώην Καιρός της Ελευθεροτυπίας), ο οποίος έγραψε και στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ πριν και μετά τις εκλογές, γράφει στο Facebook ένα συγκλονιστικό κείμενο για τα ψέμματα της κυβέρνησης.

Ο Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης (ο πρώην Καιρός της Ελευθεροτυπίας), ο οποίος έγραψε και στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ πριν και μετά τις εκλογές, γράφει στο Facebook ένα συγκλονιστικό κείμενο για τα ψέμματα της κυβέρνησης.

Γράφει ο «Καιρός»:
Μετα και τις χτεσινες εξελιξεις γινεται ολο και πιο φανερο, οτι δυο ειναι τα σεναρια: Ειτε αυτοι που μας κυβερνουν ειναι ανοητοι και ανευθυνοι, ειτε εξ αρχης ειχαν προγραμματισει να μην διαπραγματευονται στα σοβαρα, ωστε μια μερα να εγκαταλειψουν το τραπεζι, κατηγορωντας τους συνομιλητες τους για αδιαλλαξια (!) και να οδηγησουν τη χωρα στη δραχμη. Προσχεδιασμενα. Φυσικα για ολα θα φταινε οι ξενοι.Οπως στη Μικρασιατικη καταστροφη, οπως στον εμφυλιο, οπως στο '97,οπως το '67 και παει λεγοντας. Οι εδω πολιτικες ηγεσιες ηταν παντα θυματα των ξενων μηχανορραφιων.Οι ιδιες ηταν παναγιες αγαθες.
Για μενα το παραμυθι του θυματος εχει τελειωσει.Μονο θυμα ειναι ο ελληνικος λαος,που θα πληρωσει και παλι το πανακριβο τιμημα των ψεμματων που του υποσχεθηκαν και τα οποια για μια ακομα φορα πιστεψε.

Ψεμμα πρωτο: Υπηρξε τελεσιγραφο απο τους δανειστες στο eurogroup. Αυτο,με το οποιο καλειται ο λαος να ψηφισει.Την Παρασκευη το βραδυ,λιγο πριν το διαγγελμα του πρωθυπουργου η ελληνικη αντιπροσωπεια ηταν σε διαπραγματευση με υπο συζητηση την προταση τη δικη της και των δανειστων. Το βεβαιωνει ο Ελληνας αντιπροσωπος, επικεφαλης της διαπραγματευσης, δυσθυμος γιατι η κυβερνηση μιλωντας για τελεσιγραφο τον αδειαζει!

Ψεμμα δευτερο: Οι αντιπροτασεις των δανειστων ηταν τοσο βαρειες, που η κυβερνηση δεν μπορουσε να τις αποδεχτει. Η αληθεια ειναι οτι η διαπραγματευση συνεχιζοταν και,συμφωνα και με την ελληνικη τεχνικη αντιπροσωπεια,υπηρχαν συγκλισεις στο συνταξιοδοτικο και τον ΦΠΑ. Η κυβερνηση λεει δεν εμαθε ποτε γιαυτο!

Ψεμμα τριτο: Το δημοψηφισμα ειναι η εκφραση της λαϊκης επιθυμιας. Η αληθεια ειναι οτι το δημοψηφισμα ειναι η πιο δειλη πραξη που μπορει να εκανε μια κυβερνηση! Πρωτα πρωτα γιατι δεν βαζεις ποτε εναν λαο να αποφασισει για κατι που θα του ειναι εξαιρετικα επωδυνο.Και θα του ειναι.Οποιο κι αν ειναι το αποτελεσμα.Τον λαο τον προστατευεις απο τα επωδυνα.Τις επωδυνες αποφασεις τις παιρνει η κυβερνηση.Γιαυτο εκλεγεται.Οχι για να πινει μπυρες στα καφε του Συνταγματος.Και ξερω για τι μιλαω. Δευτερον, γιατι αν θελεις να πας στη δραχμη (που εκει στοχευε και στοχευει η κυβερνηση) το λες ευθεως και γενναια στο λαο εξ αρχης.Και του λες και τι τιμημα θα πληρωσει και τι ωφελη θα εχει (μετα απο 5-6 χρονια Ρουμανιας Τσαουσεσκου) που θα εχει. Δεν πας μπαμπεσικα να του υφαρπαξεις μια πλειοψηφια για να λες μετα οτι εχεις την πλειοψηφια του λαου (χωρις εκλογες!).Γιατι αυτο γινεται τωρα. Αποπειρα υφαρπαγης πλειοψηφιας για εξοδο απο το ευρω.

Ψεμμα τεταρτο.Οι ξενοι φταινε που κλεινουν οι τραπεζες και επιβαλλονται μετρα περιορισμου αναληψεων,οπως ειπε ο πρωθυπουργος στο χτεσινο του διαγγελμα.Η χρηματοπιστωτικη αναστατωση προκληθηκε απο την ξαφνικη και χωρις προειδοποιηση εγκαταλειψη του τραπεζιου των διαπραγματευσεων απο την ελληνικη κυβερνηση.Η οποια ηξερε ΑΚΡΙΒΩΣ τι θα συμβει εξ αιτιας αυτης της της αποφασης. Το ειχε περιγραψει ο ιδιος ο πρωθυπουργος το 2011, στηλιτευοντας την αποφαση του Γιωργακη να κανει δημοψηφισμα! Υπαρχει καταγεγραμμενο σε κειμενο και σε βιντεο! Και τι περιμενε δηλαδη η κυβερνηση..Οτι αυτοι που τους κατονομαζει νυχθημερον ως εχθρους της και βασανιστες του λαου θα ελεγαν "μαλιστα,τι θελετε;Λεφτα και στηριξη;Βεβαιως,αλιμονο;". Η ελληνικη κυβερνηση ΩΦΕΙΛΕ να ειναι ετοιμη για καθε αντιδραση των δανειστων.Αυτη τους κατωνομαζε τοκογλυφους,απατεωνες και νονους (που ειναι).Πώς προστατεψε το λαο απο τις αντιδρασεις τους και τα νυχια τους;

Ψεμμα πεμπτο: Τη Δευτερα μετα το δημοψηφισμα,το περηφανο οχι του λαου (σε τι ακριβως δεν μας εχει πει,δεδομενου οτι πιεσεις στη διαπραγματευση ηταν διαρκεις και οι δανειστες οι ιδιοι!) θα θριαμβευσει και θα καταλαβουν ολοι οτι δεν περνανε οι εκβιασμοι και τα τελεσιγραφα. Μονο που δεν μας εξηγει κανεις πώς δεν θα περασουν οι εκβιασμοι και τα τελεσιγραφα,αφου κανεις ποτε απο τους δανειστες δεν αμφισβητησε οτι η ελληνικη κυβερνηση εκπροσωπει το λαο στο συνολο του! Τι διαφορα θα τους κανει αν αντι για 42% η κυβερνηση εχει την αποδοχη του 51%! Τι διαφορα θα κανει στη διαπραγματευτικη ικανοτητα της κυβερνησης;Καμιά.

Ψεμμα εκτο:Το περηφανο οχι του λαου θα δειξει σε ολους τους λαους της Ευρωπης (αλλα και του πλανητη),οτι οι λαοι δεν εκβιαζονται και δεν υποκυπτουν. Αλλα,θα δειξει και στον ελληνικο λαο και στους ασχετους και ανοητους κυβερνήτες του,οτι ζουσε μεχρι σημερα χαρη στα ευρωπαϊκα κεφαλαια και δεν θα μπορει να ζει χωρις αυτα! Οπως δεν μπορει να ζει απο αυριο με κλειστες τραπεζες,χωρις ευρωπαϊκα κεφαλαια. Ακομα και με δραχμη καπου θα πρεπει να ειναι ενταγμενος,σε καποιο νομισμα ξενο, σε καποια κεφαλαια. Τα οποια θα βριζει μεν υπερηφανα,αλλα θα κατεβαινει στο δρομο για να τα διεκδικησει,επειδη δεν θα μπορει να ζει χωρις αυτα.

Ψεμμα εβδομο: Οι δανειστες θελουν να ταπεινωσουν την αριστερη κυβερνηση γιαυτο υπονομευουν τις διαπραγματευσεις. Απο οσο ξερουμε,γιατι εδω ζουμε,οι δανειστες ταπεινωναν και τις προηγουμενες κυβερνησεις που δεν ηταν αριστερες.Και μαλιστα σκυλοβριζαν την κυβερνηση Σαμαρα-Βενιζελου,επειδη δεν υπεγραφε τα επιθυμητα μετρα απο περυσι τον Ιουνιο μεχρι τον Ιανουαριο φετος,που σταλθηκε το μεηλ Χαρδουβελη,ως προταση διαπραγματευσης.Οχι ως τελικο κειμενο! Για να μην πουμε οτι εριξαν τον Γιωργακη.
Εμεις οι ιδιοι οι αρθρογραφοι εδω και 5 χρονια γραφαμε οτι οι δανειστες και τοκογλυφοι δεν εχουν πατριδα και θεο.Ξερουν μονο το χρημα και κανουν τα παντα για να το αυγατισουν.Αφου τα γραφαμε εμεις τα αναπαρηγαγαν και τα στελεχη του ΣΥΡΙΖΑ,που τα εκαναν και γραμμη τους.Τωρα ξεχασαν με τι κουμασια εχουν να κανουν;Αυτοι οι ιδιοι τους καταγγελαν ως τετοιους.Τωρα φωναζουν που οι τοκογλυφοι ειναι σκληροι;
Τι εκανες εσυ σαν κυβερνηση για να προστατεψεις το λαο απο την σκληροτητα τους;Εγδυσες την οικονομια και τα ταμεια, εδω και 5 μηνες απο καθε ευρω,για να λες οτι διαπραγματευεσαι σκληρα,χωρις να καταθετεις ουτε αριθμο επι 4 μηνες.Και μολις αρχισες δηθεν να τα βρισκεις και απειληθηκες να φτασεις σε συμφωνια επωδυνη και μνημονιακη τα τιναξες ολα στον αερα (παντα οι ξενοι φταινε) για να σωσεις την αριστερη σου φυσιογνωμια.Αυτο εκανες.Πιο γενναια θα ηταν η παραιτηση.Ακομα πιο γενναιο θα ηταν ενα δημοψηφισμα με το ερωτημα:Ευρω ή δραχμη.Αλλα,η γενναιοτητα σπανιζει πια.

Κακα τα ψεμματα.Ο ΣΥΡΙΖΑ ξερει οτι αριστερη πολιτικη παροχων χωρις γεματα ταμεια δεν γινεται.Γεματα ταμεια με ευρω δεν γινεται.Θελει πολυ σκληρη δουλεια και γνωση.Και τα στελεχη του (με λιγες εξαιρεσεις) δεν ειναι συνηθισμενα σε τιποτε απο τα δυο.Η κυβερνηση παει τη χωρα στη δραχμη.Οι επιτροπες αμφισβητησης του χρεους στη Βουλη,η καταληψη κεραιων υπουργειων απο στελεχη οπαδους της δραχμης και η διαρκης υπομνηση οτι το νομισμα δεν ειναι φετιχ,σε συναρτηση με τη φυγη απο τις διαπραγματευσεις,δηθεν για να αποφασισει ο λαος μαρτυρουν γιαυτο.
Εμεις οι αγαθοι συνοδοιποροι δεν το βλεπαμε.Δεν βλεπαμε την ακροτητα της συνεργασιας με τον επικινδυνο ακροδεξιο Καμμενο.Δεν βλεπαμε την υπερψηφιση του πλεον διαπλεκομενου και ρουσφετολογου πολιτικου Πρ.Παυλοπουλου για Προεδρο της Δημοκρατιας.Δεν βλεπαμε την υποδειξη για το υπερευαισθητο καθηκον του Προεδρου της Βουλης μιας εμπαθεστατης,απολυτως κομματικης και βαθεια αντιδημοκρατικης,με χαμηλο επιπεδο καβαλημενης συμπεριφορας βουλευτου.Δεν βλεπαμε τις αλλοπροσαλλες και ασυνδετες δηλωσεις και διαρκεις διαψευσεις υπουργων για καθε θεμα της αρμοδιοτητας τους (με εξαιρεση Κοντονη,Αποστολου,Βαλαβανη,Μαρδα,Βουτση,Πανουση,Σπιρτζη και ισως δυο αλλων).Δεν βλεπαμε τον στενο εναγκαλισμο του κομματος και της κυβερνησης με τα λουμπεν φασιστοειδη των Εξαρχειων.Δεν βλεπαμε,οτι το μονο εργο γινοταν απο τις οργανωσεις αλληλεγγυης και μαλιστα υπο τις δυσκολοτερες συνθηκες.Η κυβερνηση ετρεχε με ρυθμο Κατρουγκαλου.Απαλλασσοντας καθε κατεργαρη και απατεωνα και κηφηνα και μοιραζοντας υποσχεσεις στα πιο αθλια συνδικαλιστικα συμφεροντα του παρελθοντος.
Δεν βλεπαμε,οτι κανεις στην κυβερνηση δεν μιλαει για το μονο που χρειαζεται για να σωθει η χωρα:Δουλεια,σκληρη δουλεια,παρα πολλη δουλεια.Αυταπαρνηση και προσφορα στην πατριδα.Ποια;Ξεχασα.Η πατριδα ειναι φασιστικο ιδεολογημα και απορουμε πώς και επιτρεπεται ακομα να το χρησιμοποιει ενας απο τους συγκυβερνητες,που δεν εχει και μεγαλη σχεση μαζυ της.Ας ειναι καλα η στο εξωτερικο περιουσια του.
Εμεις που αφησαμε μεχρι σημερα τις οικονομιες μιας ζωης εδω στις τραπεζες για να ενισχυσουμε την πατριδα και που πιστευαμε οτι μια ευρωαριστερη κυβερνηση δεν θα εκανε ποτε ενα τετοιο εγκλημα σε βαρος του λαου,δεν το βλεπαμε.Εγκλημα,οχι γιατι η δραχμη ειναι καταστροφη.Αλλα,γιατι ο τροπος που γινεται οδηγει σε καταστροφη.Και οι ανθρωποι που το διαχειριζονται δεν εχουν διοικησει ουτε περιπτερο! Ασχετοι θεωρητικαριοι και παιδια του κομματικου σωληνα οι περισσοτεροι.Πειρα πραγματικης ζωης και δουλειας μηδεν.Αποδεικνυονται κατωτεροι των περιστασεων,σπερνοντας επιπλεον και τονους προπαγανδιστικου ψεμματος για να καλυψουν τα αδικαιολογητα.
Επειδη,και εδω ειμαστε,αν δεν πιασει το σχεδιο δραχμη για οποιοδηποτε λογο και παραμεινει η χωρα στο ευρω,αυτοι οι ιδιοι κυβερνητες,αν δεν εχουν αποδρασει,θα υπογραψουν τετοιο μνημονιο που ο Σαμαρας θα φανταζει Μαο.
Οι ελαχιστες νουνεχεις φωνες μεσα στον ΣΥΡΙΖΑ ειναι πολυ αδυναμες για να αποτρεψουν τα χειροτερα.Και οι λιγοι πραγματικα αξιοι,που κατεχουν κυβερνητικες θεσεις ειναι πολυ αδυναμοι για να αποτρεψουν το μοιραιο.Ο κοσμος που πιστεψε και που ακομα πιστευει οτι η ελπιδα ερχεται θα πληρωσει,οπως παντα,πανακριβα το τιμημα της ευκολοπιστιας του.Στην οποια συμβαλλαμε κι εμεις,οσοι συμβαλαμε.Συγνωμη.